E S P È R S
 
 
 

E la vila s’enduèrme
Sota lo buf escur
De la nuèch amistoa.

Tant de miliers de lumes
Coma tant de pantais
Mandats vèrs lo silenci…

Tant de miliers d’espèrs
Negats dins lo jorn blèime
E reviudats, d’un còup…

Tant d’espèrs reviudats
Per una nuèch, per un moment,
Per pas longtemps bessai…

Coma tu ai virat
Doi uèlhs gòfs vèrs la nuèch.
E la vila s’enduèrme.
 
 

20.12.1999