Matieu SAMPEYRE es de retorn, per d’autri aventuras.

«Son de retorn» seria mai just... Matieu e lo personatge que juèga au teatre, Matieu e lo sieu doble Steu, Steu que si pilha per un poeta (virtual) e si vorria ben desbarrassar dau sieu creator...

Au fieu dei pàginas, veèm si mesclar aqueli complicacions e lo travalh dau policier de banlega que nos presenta una fotografia dau sieu quotidian e de la vida dau sieu quartier, m’ai sieu pichini tribulacions de cada jorn.

            Perqué Tòni, de còups que li a, es un pauc tèsta en l’ària. es ren de lo dire! Un jorn, li a pas longtemps d’aquò, es anat à l’estadi per vèire la partida de balon. sabes cen que li es arribat? Es partit ben en avança, per non aver de problema per parquejar la sieu veitura. de plaças, n’i èra! Cau dire qu’à dètz minutas de l’engatjament, lo quartier èra inabitualament calme e silenciós. e eu, solet, aquí plantant... Cinc minutas mai tardi, aquò a començat à l’inquietar. Per astre, a vist passar un policier. Ensèms m’eu, faía doi, ma a preferit ren dire de la sieu profession, que non volia passar per un estaci.[1] E l’autre, estonat:

            - Fa longtemps que non siatz vengut à Niça?

            - Non, li fa Tòni.

            - Alora, ...

            Aquí Tòni, qu’a capit que si passava quauqua ren d’anormal e qu’auria mai fach de si tàiser, l’a interrot:

            - Enfin, voali dire que fa cinc ans...

            - A! Alora, non podètz saupre que non si juèga plus aquí, au Rai, que li a un novèl estadi de l’autre costat de la vila.

            E Tòni de faire l’ignorant, en si faguent explicar coma anar au novèl estadi.

            Lo temps de traversar la vila e de trovar una plaça per la veitura, d’arribar fins à l’estadi, de crompar lo bilhet, de puar en tribuna, es arribat qu’èra esquasi la fin... Coma aquò, a mancat «Niça la Bèla» interpretada dau Còro de Bèrra e repilhada da tot un estadi (en defoara dau canton dei suportaires de l’autre camp, si capisse...). e a finda mancat la tradicionala arribada de l’aigla venguda si pauar dins lo cercle central coma avant cada partida...

            Ma non a mancat de si pilhar una bèla vergonha quora aquò s’es sauput au Comissariat. Non l’a dich eu, ma lo policier que l’a entresenhat lo conoissia, qu’èra ja vengut au noastre, e s’èra despachat de telefonar à un collega per espandir l’informacion...